Smatra se da opština trenutno ima oko 8.000 stanovnika. Većina onih koji su napustili Šekoviće iselili su se u Srbiju, dobar dio radno sposobnih muškaraca je na rad otišao u Rusiju, jedan dio radi u Crnoj Gori, a manji dio je utočište našao u zemljama zapadne Europe. Preostali stanovnici uglavnom su na rubu egzistencije, bez mogućnosti zapošljavanja. Veliki broj ljudi koji su se iselili iz Šekovića dolazi u mjesto za vrijeme praznika i godišnjih odmora, tako da mjesto tijekom ljeta i prvog dijela februara oživi. Sela u okolini naseljenog mjesta Šekovići su uglavnom napuštena, izuzev nekoliko sela koja opstaju zahvaljujuci stočarstvu. Procjenjuje se da je oko 70 procenata stanovnistva nezaposleno.
Prije drugog svjetskog rata Šekovići kao naseljeno mjesto nisu postojali. Postojala je samo žandarmerijska stanica. Sela u okolini Šekovića su bila gusto naseljena. Nakon drugog svjetskog rata polovinom sedamdesetih godina dolazi do razvoja opštine Šekovići. Otvorene su fabrike FON, Mermer, Elastik, Zanus, izgrađen je srednjoškolski centar, vrtić, Dom kulture, izgrađuju se stambene zgrade. U fabrike su zapošljavani stanovnici okolnih sela, koji su nakon zaposlenja pravili stambene objekte, pa Šekovići počinju dobijati konture urbane sredine U Lovničkom polju pored Šekovića formirana je jedna od najslavnijih brigada NOVJ:Šesta Istočnobosanska Proleterska Udarna Brigada.Prošla je sva značajnija ratišta u Drugom Svjetskom ratu a posebno se istakla u operaciji "Schwarz"na Sutjesci kada je zauzimanjem visoravni Vučevo obezbijedila odstupnicu i prolaz cjelokupnim partizanskim snagama a kasnije na Kosuru branila taj prolaz do poslednjeg dana bitke.